Vandaag werd het, na 1,5 dag niets doen, toch wel tijd om iets te gaan ondernemen. Na het ontbijt besluiten we het prachtige beschermd natuurgebied Dunas de Maspalomas een beetje te gaan verkennen. Het 'Mirador' oftewel het observatieplatvorm is nog geen km lopen bij het hotel vandaan, dus dat moet te doen zijn.

De duinen van Maspalomas behoren tot de indrukwekkendste landschappen van Gran Canaria. Waar het duingebied het breedst is, lopen ze maar liefst 1,5km het binnenland in. Deze 418ha zand, begroeid met een geheel eigen plantenwereld is sinds 1987 een beschermd natuurgebied. Het duinzand bestaat voornamelijk uit kalk van de door de branding verpulverde, aangespoelde koralen en schelpen.

Als we bij de Mirador komen is het tijd voor een selfie

Hier starten een aantal wandelingen door de duinen en naar het Charco de Maspalomas, een brak en zoetwatermeer waar o.a reigers, eenden, korhoenders en plevieren leven. Zijn we normaal gesproken niet vies van een wandeling, de mooiste wandeling is zo'n 2,5km lang en ja, dat is niet zo veel, maar bij een temperatuur van 30*C en geen schaduw is zelfs dat voor ons door het mulle zand iets te veel van goede. Daar gaan we maar even niet aan beginnen. We lopen wel de dichtsbijzijnde duin op voor nog een aantal foto's

Als Benny, op verzoek, nog een foto heeft genomen van een Nederlands gezin, die we overigens bijna niet horen/zien (het is al German wat je hoort) lopen we terug naar het hotel.

Beautiful Hibiscus

Als we weer in het hotel zijn drinken we eerst koffie/thee en koelen we even af, de hele terugweg lopen we met de zon in het gezicht en het water gutst echt op plekken waar we niet van wisten dat daar water vandaan kon komen.

Vervolgens komen we op het 'briljante' idee om naar het strand te gaan! We moeten hier voor een behoorlijk stuk van de Maspalomas duinen, die achter het hotel liggen over. Zodra we het terrein van het hotel af zijn blijkt dit ineens niet meer zo'n heel goed idee te zijn. Buiten het feit dat het nog steeds +30*C is en geen schaduw lopen we op slippers en het zand is echt, maar dan ook écht bloedheet. We proberen, terwijl we lopen, zo weinig mogelijk zand te scheppen, maar dat is niet te doen. Dat er geen blaren aan de onderkant van onze voeten zitten mag dan ook een wonder heten.

Op het strand is het heerlijk, er staat behoorlijk wat wind, maar we realiseren ons ook dat we hier langzaam maar zeker liggen te verkolen. We blijven dan ook maar niet de hele middag hier liggen en besluiten onze spullen naar de hotelkamer te brengen en dan nog maar een tijdje de parasols én het zwembad op te zoeken. Als we teruglopen en we de, nu omhooglopende, route over de duinen naar het hotel zien besluiten we de kortste route naar het asfalt te nemen. Hierbij moeten we wel weer een aantal trappen op naar de boulevard en dan terug naar het hotel, maar dit heeft nu even onze voorkeur boven het zand en de duinen.

Oh, en mocht je denken, die afstand valt best mee! De foto is ingezoomd!

We blijven tot een uur of 5 bij het zwembad liggen en om half 7 genieten we weer van het diner buffet in het hotel.

Inmiddels is het hier half 10, een uur vroeger dan bij jullie. De website is bijgewerkt, we relaxen nog even op balkon en dan zit ook deze dag er weer op.

Liefs van ons en tot morgen