Het zit er op! De laatste uurtjes van deze vakantie zijn aangebroken. We genieten nog 1x van het heerlijke overdadige ontbijt en stoppen de laatste dingen terug in de koffer. We kijken of we écht niets vergeten zijn en gaan we naar de receptie waar we de rekening van 2 weken eten/drinken betalen en uitchecken. De koffers gaan in de auto die we terug gaan brengen op het vliegveld. We huren al jaren via Sunny Cars en krijgen dan (bijna) altijd een auto van Alamo. Bijna altijd, want er was geen Alamo op La Palma en er is ook geen Alamo op Gran Canaria. Bij aankomst geen problemen. Er stond een meneer van Avia Cars in de aankomsthal op ons te wachten. Hij nam ons mee naar een parkeergarage, waar de auto klaar stond en legde uit dat we de auto daar ook weer achter konden laten. Papieren en autosleutel in de deur en that's it. Prima! We hebben ruim de tijd, dus dat moet helemaal goed komen ...zou je denken. Na een half uurtje rijden we het terrein op van de luchthaven. We zien alleen niet meteen de parkeergarage waar we de auto opgehaald hebben. We rijden dus 1st maar even een rondje. 3 rotonde's heen en 3 rotonde's terug. Niks, nada, nothing. We zien niet waar we 2 weken geleden vandaan gekomen zijn. Wel staan er 'Return Rental Car' borden, maar we zijn er eigenlijk meteen van overtuigd dat we daar niet moeten zijn. We kennen die borden wel, zo werkt dat nl ook in de V.S. Volg de borden van de verhuurmaatschappij en je komt op de juiste plek, levert de auto in en klaar. Een shuttle bus brengt je dan naar de vertrekhal. Maarrr.... dat was niet hoe en waar we de auto opgehaald hebben. Na nog een rondje rotonde's besluiten we toch maar de borden te volgen, maar zodra we de parkeergarage inrijden zien we meteen dat dit niet is waar we moeten zijn. 100 verschillende verhuurbedrijven en een drukte met auto's die komen en gaan, maar hier hebben wij onze auto niet opgehaald en hier moeten we hem ook niet terugbrengen. We zoeken en vinden de uitgang, nog maar een rondje over het vliegveld. Nog steeds geen idee waar we die parkeergarage kunnen vinden. We rijden wel langs een parkeerterrein, maar daar is geen garage. Daar staan de auto's buiten onder een soort van afdak. Na nog een rondje toch maar weer de Rental Car Return garage in. We stoppen bij Cicar en Anja gaat het vragen. In 1e instantie hebben de dames geen idee, maar als Anja uitlegt dat het een P-garage is met een level A, B en C weten ze ineens waar we moeten zijn. We hebben de verkeerde (1e) rotonde genomen. We moeten doorrijden naar de 2e rotonde en daar is de ingang. Mooi! Hier hebben we wat aan. We doen nog een rondje rotonde's, maar zien geen ingang van een P-garage. Okayyyy, nu beginnen we toch een beetje kriebelig te worden. Waar is nou toch die P-garage waar we moeten zijn. Het is ook niet dat je zo'n ding over het hoofd ziet, zou je denken. We liepen vanuit de aankomsthal daar zo naar binnen! We rijden het hele luchthaventerrein af en komen dan bij een slagboom met security. HELLUPP!!! De meneer bij de slagboom heeft ook geen idee en adviseert het nummer te bellen van Avia Car. In de hoop dat ze hier wel Engels spreken proberen we dat dan maar. Ennn, jawelll. We krijgen een superaardige dame aan de lijn die ons verteld dat er een benzinestation op de luchthaven is, of we die gezien hebben? Ehh, jawel, daar zijn we inmiddels zo'n 44 x langs gereden. Daartegenover moeten we door de slagboom het parkeerterrein op en zo kunnen we ook naar de parkeergarage. Een zandkleurig gebouw met een P erop. Ze belooft meteen een foto te appen, maar inm hebben we nu gezien waar we naar toe moeten.

Het blijkt dus het parkeerterrein te zijn met de overkapping, waar achter die overkapping de ingang van de P-garage (die in zijn geheel ondergronds is) te vinden is. Halleluja!!! Gevonden! We komen binnen in level C en dan hebben we level B én de plek waar we de auto opgehaald hebben in no-time gevonden. We bedanken Isabel van Avia Car, geven door dat we de papieren/sleutels in het deurvak hebben achtergelaten en sturen nog een foto, zodat ze ziet en weet de auto daar ook daadwerkelijk staat.

Er staat niemand bij de balie van Tui, dus we hebben in no-time ingecheckt en de koffers afgegeven. Op naar de douane. Bij vertrek op R'dam Airport hoefde er niets uit de handbagage en ook het (volle) flesje water mag daar tegenwoordig gewoon mee door de security. We leggen de tassen op de band, lopen onder het detectiepoortje door en als we de tassen weer willen pakken, wordt Anja tegengehouden. De douane meneer ritst de tas open en haalt het water eruit. Dat mag niet! Anja kan terug door het poortje, het water opdrinken of weggooien en mag dan weer terug komen of hij gooit het flesje weg. Wat denk je zelf? We kopen wel een nieuw flesje. Daarna is Benny aan de beurt. Heeft U tablet of laptop in de tas? Jawel, 2 stuks. Dat mag ook niet! Benny heeft geen keus, hij moet terug, 1 laptop in de ene bak, 1 laptop in de andere bak en dan de tas apart. Als de douane meneer ziet dat het idd gewoon 2 laptops zijn en er niet mee geknoeid is mag ook Benny het land verlaten. Op naar de koffie!

Als de koffie op is lopen we naar de gate waar ons vliegtuig net aankomt om een nieuwe lading vakantiegangers af te leveren en ons weer thuis te brengen.

We vertrekken op tijd en zullen, volgens de piloot, een half uurtje eerder aankomen dan gepland. Das mooi. We hebben een rustige vlucht, al komen ze nu maar 1x langs met koffie/thee waar we op de heen weg nog 2x de gelegenheid hadden om iets te eten/drinken te kopen. Gelukkig hebben we op Gran Canaria Airport allebei een stokbroodje gekocht, wat te snoepen én een flesje water, dus we komen niet om van de honger/dorst.

Om half 8 landen we weer op R'dam Airport. Altijd weer komisch om te zien hoe mensen, als het vliegtuig stil staat, massaal overeind komen en als een malle hun spullen uit de bagagevakken graaien om vervolgens te moeten wachten tot er een deur open gaat waar je uit kan. Helemaal grappig wordt het als er omgeroepen wordt dat er te weinig personeel op de luchthaven is en we moeten wachten tot er iemand beschikbaar is die een trap aan het vliegtuig kan schuiven en we dus even geduld moeten hebben. Daar sta je dan met 100 man in een smal gangpad tussen 2 rijen stoelen in met je handbagage koffertje boven je hoofd....HAHAHAHAHA. Wij blijven lekker rustig zitten en dat is maar goed ook, het duurt nl een half uur voor de trap er is, de deur open gaat, we naar buiten kunnen en met de bus naar de aankomsthal worden gebracht.

We hebben al gezien dat we bagageband 2 moeten hebben, maar als we de hal binnenkomen is het daar 'chaos'. De hal staat vol vakantiegangers die staan te wachten op hun koffer. Ook hier te weinig personeel.

Zoals te zien is op de foto hebben we nog 5 vluchten voor ons die uitgeladen moeten worden. We appen Brendon, die ons ophaalt, dat het nog wel even gaat duren. Als we een klein uur aan het wachten zijn en er nog geen enkele koffer van welke vlucht dan ook op de band ligt, besluiten we dat Anja op de luchthaven blijft om op de koffers te wachten en dat Benny Brendon thuis gaat brengen en dan weer terug komt om Anja op te halen. Het is gekkenwerk om hem buiten te laten wachten. Anja installeert zich met een boek op de band (die loopt toch niet) en wacht rustig af. Rond kwart voor 10, als er inmiddels van een paar vluchten koffers op band 1 voorbij zijn gekomen en er mensen gaan klagen dat de frisdrank automaat helemaal leeg is worden er gratis flesjes water uitgedeeld. Lekker! Benny is inmiddels weer terug op het vliegveld en wacht buiten op de dingen die komen gaan. En dan gaat ineens de pieper en gaat bagageband 2 lopen. Yeahhh, iedereen juicht, tot ze tot de ontdekking komen dat dit de koffers zijn van de vlucht uit Antalya die dus een uur ná de vlucht uit Gran Canaria geland is. Foutje bedankt!! Om 22.20u, op 5 minuten na 3 uur na aankomst, gaat de pieper opnieuw en dan zijn het toch echt, maar dan ook echt de koffers van Tui vlucht OR1656!